Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . . BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. . Ve ölenler, yaralananlar. ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. . Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Oyunun kahramanı Mavi. . . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . . . . Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. . Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. . . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. . Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. . Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. . . Ne diyor Mavi oyunda. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . .

Ülkenin aydınlık ve karanlık insanları

Bu önyargıdan kurtulmamız için böyle oyunlara ihtiyacımız var. Duygu geçişleri, beden hakimiyeti ve güzel sesiyle belleklerimize kazındı Ezgi H. . . Günümüzde başlayan oyunda idealist bir oyuncunun yaşamına tanıklık ediyoruz. . . . Sınavı hiç bitmeyen aydınlık insanların, gericilerden neler çektiğini mesela. . . . . . Çok başarılı bir metin ve dikkat çeken bir oyunculuk seyrettik. BAŞARILI BİR METİNTek kişilik oyunlar bizi ilk başta biraz korkutuyor. . . RANTA KURBAN GİDENLER“Ben Eskiden çok Ünlüydüm” adlı oyun ne çok şeyi hatırlattı bize. ZOR YILLARYıl 12 Mart 1995 günü akşam saatlerinde İstanbul’da Alevi vatandaşların çoğunlukta yaşadığı Gazi Mahallesi’ndeki dört kahvehane ve bir pastane aynı anda kimliği belirsiz kişilerce bir taksiden otomatik silahlarla açılan ateşle taranmış. Oyunun kahramanı Mavi. Sonra “Tetris”, “Alf”, “Süper Baba”, “Çarkıfelek”, “İkinci Bahar”, “Cartel” ve diğerleri. Dut ve kiraz ağaçlarını, bahçeli evleri. Ranta kurban gittiler tabii ki hepsi. . Yaklaşık 85 dakika ve tek perde. Erarslan’ın başarılı oyunculuğu. . . Bu hikâye hepimizin hikâyesi, Mavi anlatıyor sahneden, kaçırmayın!",Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor",. Her iyi ve kötü zamanları dün gibi hatırladığım çocukluğuma gitmek ne iyi geldi. . ” Ülkemin aydınlık insanları ve yüreği karanlık insanları. Geçmiş ile bugüne yolculuk yapan Mavi’nin öyküsü aslında hepimizin hikâyesi. Gökhan Erarslan’ın yazdığı ve yönettiği “Dilemma” serisinin ikinci oyunu “Ben Eskiden Çok Ünlüydüm”, bizleri 1990’lı yıllara götürüyor. Oyunda Mavi de o günleri anlatıyor, gözleri yaşlı. . Ben ortaokula gidiyordum ama dün gibi hatırlıyorum bu vahşeti. . Hoş, aslında bugün de çok açık bir havada değiliz ya. . ” En yakın arkadaşları Esra ve Feyza için bir anda “öteki” oluvermişti Mavi. . Ne diyor Mavi oyunda. . . . Peki, bu 90’lı yıllar gerçekten tatlı bir rüya mıydı yoksa bitmek bilmeyen bir kâbus mu? 90’lı yıllar benim çocukluğum. Bir anda insanların ayrıştırıldığı o sisli günler geliyor gözümüzün önüne. Ve şu cümle, yüreğime yüreğime vuruyor: “Arkadaşlarım ‘Alevilerin elinden yemek yenmez’ dedi, biz pismişiz, yemin ederim anne ben söylemedim Alevi olduğumuzu. Bu ülkenin aydınlık insanları ve bu ülkenin yüreği karanlık insanları. . “Korku, dehşet bulaşıcı bir hastalık gibiydi aslında. Oyunda Mavi’yi Ezgi Hüyükpınar Erarslan canlandırıyor. Ve ölenler, yaralananlar.